0/10
Wiosną zawsze dzieje się w świecie wina i gastronomi. Prowein, Vinitaly, bordoskie en primeur, to wydarzenia na skalę światową. W Polsce jednak też mamy od wielu już lat ustanowioną nową świecką tradycję. Nazywa się „Euro-Gastro”.
Jest najważniejszym wydarzeniem tej materii dla polskiej branży, skupiającej się od każdej strony wokół biznesu restauracyjnego wszelkiej maści.
Są płody rolne, są urządzenia, są usługi i oprogramowania, oraz oczywiście – wino. Tak to prezentowane przez producentów, jak i importerów. Dotychczas skupiałem się głównie na roli zwiedzającego, lecz w tym roku przyszło uczestniczyć w wydarzeniu niejako od drugiej strony, czyli prelegenta jednego z wykładów. Czego dotyczył? Zgadnąć nie jest trudno - budowy karty win. Ciekawostką była jednak strona podejścia do zagadnienia, czyli różnorodność szczepów i stylistyki win, ukazana za pośrednictwem autochtonicznych szczepów portugalskich.
Wraz z Pawłem Białęckim, sommelierem restauracji „Atellier Amaro” i Julio Cesarem Sobrino, sommelierem restauracji „Amber Room”, przedstawiliśmy rdzenne odmiany portugalskie jak kraj długi i szeroki – od Vinho Verde, przez Douro, Dao, Tejo i Alentejo. W kieliszkach tańczyły Alvarinha, Avesso, Encruzado, Arinto, Fernao Pires, Alfrocheiro, Trincadeira, Touriga Nacional, Aragones, wsparte gościnnie Syrah i Alicante Bouschet. Piękny kalejdoskop wrażeń, barw i smaków, jaki zaprezentowały, bez trudu wskazały myśl przewodnią seminarium, a wsparte informacjami dotyczącymi merytoryki i techniki budowy karty, z pewnością dały uczestnikom nowy horyzont pracy i potężny oręż w walce o docenienie przez konsumentów.
Za rok zapewne temat będzie wciąż aktualny i potrzebny, choć pewnie przy wsparciu ikon kolejnej części winiarskiej mapy świata.
Od prawie ćwierćwiecza wino krąży w moim życiu, a że gastronomia nie była wyborem przypadkowym, wynik ich połączenia mógł być tylko jeden – sommelier.
Czy uważasz, że artykuł był przydatny?
Komentarze